Tadeusz Małachowski, urodzony 25 października 1928 roku w Żninie, a zmarły 17 października 1987 roku, był wybitnym polskim artystą malarzem, rysownikiem oraz portrecistą. Jego twórczość obejmowała różne techniki oraz tematy, co czyniło go jednym z najbardziej interesujących artystów swojego czasu.
Małachowski ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod okiem prof. K. Tomorowicza. Jego talent został dostrzegnięty, co zaowocowało stypendium artystycznym w Włoszech oraz Francji, gdzie rozwijał swoje umiejętności i inspiracje.
W roku 1970 artysta pokazał swoje dzieła w warszawskiej Zachęcie, prezentując znaczące cykle obrazów takie jak „Dramaty”, „Wielkie i małe samotności” oraz „Epitafia na temat śmierci”. Jego malarstwo wyróżniało się unikalnym doborem kolorów, co sprawiało, że jego prace były niezwykle emocjonalne i pełne głębi.
Oprócz sukcesów artystycznych, Małachowski został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi, co potwierdza jego znaczenie w polskiej sztuce. Dziś jego prace można podziwiać w Muzeum Ziemi Pałuckiej w Żninie, gdzie zgromadzona została galeria dzieł tego genialnego artysty.
Przypisy
- Tadeusz Małachowski, czyli życie namalowane.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Konrad Strzelewicz | Tadeusz Malak | Paweł Tucholski | Józef Kopczyński (rzeźbiarz) | Marcin Stosik | Ryszard WrzaskałaOceń: Tadeusz Małachowski