Bartłomiej ze Żnina, postać, która z pewnością zapisała się w historii Polski, urodził się w XV wieku w Żninie, a zmarł 15 lipca 1508 roku w Krakowie. Był on nie tylko prawnikiem, ale również cenionym wykładowcą. Jego działalność edukacyjna miała miejsce w prestiżowej Akademii Krakowskiej, gdzie jego wkład w rozwój nauki był istotny dla ówczesnej edukacji w Polsce.
Życiorys
Urodził się w rodzinie mieszczańskiej w Żninie, jako syn Mikołaja. Nieznana jest dokładna data jego przyjścia na świat. W 1454 roku rozpoczął naukę na Akademii Krakowskiej, a w 1458 uzyskał tytuł bakałarza. W 1463 roku otrzymał tytuł magistra sztuk wyzwolonych.
W 1474 roku posiadał już stopień bakałarza prawa kanonicznego i aktywnie uczestniczył w pracach Kolegium Mniejszego. Dwa lata później, w 1480 roku, pełnił funkcję prepozyta tego kolegium. Po wyniesieniu na dziekana Wydziału Sztuk w 1480, w 1485 roku został konsyliarzem dziekana Stanisława Szyszki ze Srebrnej Górki. Istnieją zapisy wskazujące, że w latach 1487-89 prowadził wykłady dotyczące logiki oraz traktatów przyrodniczych Arystotelesa.
W 1490 roku uzyskał tytuł doktora prawa, a w 1496 był już wicedyrektorem uniwersytetu. W semestrze 1507/08 pełnił godność dziekana Wydziału Prawa, co podkreśla jego wpływ w środowisku akademickim.
W 1474 roku był także altarystą w katedrze św. Aleksego oraz Marii Egipcjanki w katedrze krakowskiej. Duchownym był również w Poborowicach oraz w kościele św. Anny.
Po zakończeniu swojej działalności, przekazał 12 grzywien z rocznego czynszu dla kościoła św. Anny. Dodatkowo, znaczne zasoby swojej biblioteki obejmujące tematy filozoficzne, medyczne i teologiczne, uczynił darowizną dla Kolegium Mniejszego i Większego. Zmarł 15 lipca 1508 roku w Krakowie.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Edmund Krause (duchowny) | Jan Siuchniński | Franciszek Jabłoński | Alfred Krzycki | Marek Uleryk | Piotr Najsztub | Leon LichocińskiOceń: Bartłomiej ze Żnina