Edmund Krause (duchowny)

Duchowieństwo i religia

Edmund Krause, urodzony w 1908 roku w Żninie, to postać, która zapisała się w historii Polski jako duchowny katolicki o niezwykłej misji. Jego działalność nie ograniczała się jedynie do życia religijnego; był także misjonarzem św. Wincentego a Paulo, co świadczy o jego zaangażowaniu w pomoc potrzebującym. Zyskał opinię nie tylko jako kapłan, ale również jako osoba budująca fundamenty polskiego ruchu niepodległościowego.

Wśród jego znaczących osiągnięć należy wymienić współzałożenie Frontu Odrodzenia Polski, organizacji, która miała na celu wspieranie dążeń obywatelskich w trudnych okresach historycznych. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie – zmarł 17 kwietnia 1943 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które do dziś inspiruje wielu.

Życiorys

Edmund Krause, po ukończeniu seminarium duchownego w Gnieźnie, przyjął święcenia kapłańskie w 1931 roku. Po roku pracy w katedrze gnieźnieńskiej, w 1932 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego à Paulo. Dwa lata później złożył śluby zakonne i kontynuował naukę w Rzymie, gdzie obronił pracę doktorską na Instytucie Misjologicznym Kongregacji Rozkrzewiania Wiary.

Po powrocie do Polski, ks. Krause aktywnie działał w Stowarzyszeniu Przyjaciół Polskiej Misji w Chinach, pragnąc realizować misję. W tym okresie redagował „Wiadomości Misyjne i Listy Księży Misjonarzy i Sióstr Miłosierdzia z Polskiej Misji w Chinach”, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy misyjne.

W czasie II wojny światowej pełnił funkcję proboszcza parafii św. Krzyża w Warszawie. Po kapitulacji stolicy, przyjął sztandar od żołnierzy Batalionu Stołecznego, ukrywając go w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w Kościele Świętego Krzyża. Został aresztowany 3 października 1939 roku, lecz dzięki interwencji bpa Antoniego Szlagowskiego, wielu z aresztowanych, w tym ks. Krause, zostało uwolnionych. Pozostali trafili do obozu w Gross-Rosen.

W 1941 roku, wraz z Zofią Kossak-Szczucką, założył tajną organizację katolicką o nazwie Front Odrodzenia Polski. Celem organizacji była kontynuacja działalności Akcji Katolickiej, która istniała przed wybuchem wojny. Ks. Krause uzyskał zgodę na dostarczanie świeckich konsekrowanych hostii do więzienia Pawiak, co wówczas nie było powszechną praktyką. Ratował w ten sposób życie więźniów, a raz w tygodniu przygotowywał wiatyk, korzystając ze specjalnych naczyń, które umożliwiały przemycanie hostii w ukryciu.

Warto wspomnieć, że Jan Karski, przed wyruszeniem do Londynu z raportem na temat sytuacji polskich Żydów, otrzymał od ks. Krausego specjalny szkaplerz z ukrytą hostią. Przy tej okazji ks. Krause wypowiedział znamienne słowa:

„Władze Kościoła, służącego umęczonej Ojczyźnie, upoważniły mnie, abym obdarował cię, Polski żołnierzu, tym oto szkaplerzem zawierającym Ciało Chrystusa. Nie rozstawaj się z nim w drodze. Gdy znajdziesz się w niebezpieczeństwie, spożyj hostię. Ciało Pana uchroni cię przed złem.”

3 listopada 1942 roku ks. Krause poświęcił sztandar dla 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej płk. Stanisława Sosabowskiego, który obecnie znajduje się w muzeum Instytutu Sikorskiego w Londynie. Tragicznie zmarł 17 kwietnia 1943 roku w Warszawie, nieleczony z powodu choroby nerek. Jego pamięć została uhonorowana poprzez pochowanie na Starych Powązkach (kwatera 185-2-1).

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: ZGROMADZENIE KSIĘŻY MISJONARZY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.12.2019 r.]
  2. a b Anna Jadwiga Kosiarska: Z Chrystusem na Pawiak. www.idziemy.pl, 23.06.2013 r. [dostęp 24.11.2014 r.]
  3. a b Wspomnienie o ks. dr. Edmundzie Krause. „Bezpłatna gazeta okolicznościowa w 70. rocznicę śmierci ks. dr. Edmunda Krause CM”. 1, s. 2, 17.04.2013 r. Warszawa.
  4. a b Wspomnienie o ks. dr. Edmundzie Krause. „Bezpłatna gazeta okolicznościowa w 70. rocznicę śmierci ks. dr. Edmunda Krause CM”. 1, s. 1, 17.04.2013 r. Warszawa.
  5. Najważniejsze daty. www.swkrzyz.pl. [dostęp 24.11.2014 r.]

Oceń: Edmund Krause (duchowny)

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:18