Leon Lichociński, urodzony 1 kwietnia 1906 roku w Górze pod Żninem, był postacią wyjątkową w historii lokalnej kolei. Jego życie zakończyło się 29 lipca 1992 roku w Wenecji, malej miejscowości w pobliżu Żnina.
Przez wiele lat Lichociński pełnił funkcję kolejarza, a jego kariera zawodowa związana była z Żnińską Koleją Powiatową, gdzie zdobył cenne doświadczenie oraz uznanie w swoim fachu. Po zakończeniu zawodowej kariery przeszedł na emeryturę, stając się przewodnikiem po Muzeum Kolei Wąskotorowej w Wenecji, gdzie dzielił się swoją pasją do kolejnictwa z licznymi odwiedzającymi.
Życiorys
Leon Lichociński przyszedł na świat 1 kwietnia 1906 roku w miejscowości Góra, położonej nieopodal Żnina. Był najmłodszym z siedmiu synów w swojej rodzinie. Jego kariera zawodowa na kolei rozpoczęła się w 1922 roku, kiedy to mając zaledwie 16 lat, podjął pracę w branży kolejowej.
W trakcie swojej kariery Lichociński przeszedł przez wszystkie szczeble zawodowe, zdobywając doświadczenie jako dyżurny ruchu, konduktor oraz kierownik pociągu. W 1966 roku przeszedł na emeryturę, lecz już wtedy miał na celu utworzenie muzeum w Wenecji. Jego wizja została urzeczywistniona w październiku 1972 roku, kiedy Muzeum zostało otwarte, a Lichociński odegrał w tym projekcie kluczową rolę.
Przez blisko 20 lat, aż do momentu swojej śmierci, pełnił funkcję przewodnika w Muzeum. Szybko stał się jego symbolem i atrakcją, znanym z humorystycznych anegdot dotyczących kolei oraz Wenecji, które opowiadał w lokalnej gwarze pałuckiej. Jego umiejętności językowe pozwalały mu na swobodne porozumiewanie się z turystami, gdyż biegle mówił po niemiecku, i oprowadził setki tysięcy gości zarówno z kraju, jak i zagranicy.
W swoim ostatnim dniu spędzał czas w muzeum, czekając na przybycie kolejnej grupy turystów, kiedy to zmarł. Jego ostatni spoczynek znajduje się na cmentarzu w Górze. Leon Lichociński został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje szczególne zasługi na rzecz rozwoju województwa bydgoskiego.
Upamiętnienie
Od 2002 roku imię „Leon” jest noszone przez unikalny egzemplarz parowozu serii Px38, znany jako Px38-805, na cześć Leona Lichocińskiego. To kolejowy symbol, który trwa w pamięci.
Natomiast od września 2017 roku można zauważyć, że rondo zlokalizowane w Żninie, tuż przy stacji Żnin Wąskotorowy, u zbiegu ulic 700-lecia, Dworcowej, Gnieźnieńskiej oraz Klemensa Janickiego, nosi nazwę „Rondo Leona Lichocińskiego”. To miejsce stanowi ważny punkt odniesienia, podkreślając jego znaczenie w historii regionu.
W 29 lipca 2022 roku miała miejsce promocja pierwszej oraz jak dotąd jedynej biografii poświęconej Leona Lichocińskiemu, której autorką jest Barbara Filipiak. Tytuł tej publikacji to „Leon Lichociński. Książę Pałuckich Przewodników”. Biografia ta została wydana przez Miejską i Powiatową Bibliotekę Publiczną w Żninie, a jej ISBN to 978-83-937750-9-5. Jest to przełomowa pozycja dla każdego, kto pragnie zgłębić życie i dokonania tego wyjątkowego przewodnika.
Przypisy
- P. Średzki, Leon pod parą, "Świat Kolei" nr 1/2011, s. 7.
- J. Kurowska-Ciechańska, A. Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta blanca, 2008, s. 72. ISBN 978-83-60887-23-3.
- A b Uchwała nr XXXV/420/2017 Rady Miejskiej w Żninie wraz z uzasadnieniem.
- a b c Tablica informacyjna in situ [online] .link zewnętrzny do commons.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Bartłomiej ze Żnina | Edmund Krause (duchowny) | Jan Siuchniński | Franciszek Jabłoński | Alfred Krzycki | Marek Uleryk | Piotr NajsztubOceń: Leon Lichociński